Γκέγκηδες, Μαλισώροι, Μιρδίτες, Τόσκηδες, Λιάπηδες και Τσάμηδες

          Το Αλβανικό Έθνος λοιπόν, χωρίζεται σε ορισμένες «φυλές» με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά η κάθε μια. Οι «φυλές» αυτές είναι οι ακόλουθες:

Αλβανός μπέης της Σκόδρας

         * Οι Γ κ έ γ κ η δ ε ς: Ζουν στα βόρεια της χώρας, στην κοιλάδα του ποταμού Δρίνου (Μέλανος και Λευκού), κυρίως στην περιοχή της Σκόδρας. Κατά κανόνα είναι ανοιχτόχρωμοι με γαλανά μάτια. Σκληροί, βίαιοι και φιλοπόλεμοι. Οι Γκέγκηδες είναι ψηλοί και περισσότερο μεγαλόσωμοι από τους Τόσκηδες. Μιλούν την γκεκική διάλεκτο και είναι περισσότερο ατίθασοι και αυθόρμητοι απ` ό,τι οι Τόσκηδες. Μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. Δημιουργούν ισχυρές οικογένειες (πατριές), και δείχνουν απόλυτη υποταγή στον αρχηγό. Ακολουθούν πιστά τα ήθη, έθιμα και τις παραδόσεις τους και δεν διστάζουν να έρθουν σε σύγκρουση με το κράτος και το νόμο. Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας οι Γκέγκηδες αποτελούσαν τάγματα ατάκτων του τουρκικού στρατού, που τον ακολουθούσαν με στόχο τη λαφυραγωγία.        
          * Οι Μ α λ ι σ ώ ρ ο ι: Είναι ορεσίβιοι Γκέγκηδες που κατοικούν στην περιοχή των Αλβανικών Άλπεων προς τα σύνορα με το Μαυροβούνιο και είναι χριστιανοί (ορθόδοξοι ή καθολικοί) ή μουσουλμάνοι.

          * Οι Λ ι ά π η δ ε ς: Είναι μουσουλμάνοι, που κατοικούν στην περιοχή της Μουζακιάς, μεταξύ των εκβολών των ποταμών Σκούμπι και Σεμένη. Ο Σεμένης ή Σεμάν, είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ποταμός της Αλβανίας. Ο Σκούμπι ή Γενούσος με μήκος 100 χλμ. περίπου πηγάζει από τα νότια Κανδανούια, δυτικά του Πόγραδετς. Οι Λιάπηδες διακρίνονται για την αγριότητα, την πανουργία και την θρασύτητά τους. Αυτά τα γνωρίσματα, οι ίδιοι τα θεωρούν ως ενδεικτικά της γενναιότητας τους. Λιάπης ήταν ο Αλή Πασάς των Ιωαννίνων (από το Τεπελένι) και ο βεζίρης του σουλτάνου Αβδούλ Χαμίτ Β΄ ο Φερίτ πασάς Βλιώρας (από τον Αυλώνα). Η περιοχή τους ονομάζεται Λιαπουριά.

*Τσάμηδες υποστηρικτές του Ιταλικού φασισμού

          Στη διάρκεια της Κατοχής συνεργάστηκαν με τους Ιταλούς αρχικά και τους Γερμανούς στο τέλος, διαπράττοντας σωρεία εγκλημάτων εις βάρος των Ελλήνων. Μάλιστα, με διάταγμα της Ιταλικής φασιστικής κυβέρνησης διορίστηκαν οι αδελφοί Νουρή Ντίνο και Ναζάρ Ντίνο από την Παραμυθιά, ο μεν πρώτος ύπατος αρμοστής Θεσπρωτίας, ο δε δεύτερος συνταγματάρχης της «Μιλίτσια», δηλαδή της Πολιτοφυλακής. Αργότερα, με έγκριση των Ιταλών, δημιούργησαν την οργάνωση «Κσίλι Νασιονάλ Σκιπετάρ» (Εθνική Αλβανική Επιτροπή), ένα είδος τοπικής κυβερνήσεως, που για λόγους συντομίας λεγόταν «Ξίλια» (K.S.I.L.I.A) . Η οργάνωση αυτή δημιούργησε 14 τάγματα που έκαναν φοβερά εγκλήματα εις βάρος των Ελλήνων κατοίκων της περιοχής. Ειδικότερα οι ηγέτες των Τσάμηδων, μπέηδες μεγαλοτσιφλικάδες από την εποχή της Τουρκοκρατίας, συνεργάστηκαν με τις κατοχικές αρχές και συμμετείχαν σε διώξεις, καταστροφές, και μαζικές εκτελέσεις. Γνωστότερη είναι η εκτέλεση 49 προκρίτων της Παραμυθιάς, τον Σεπτέμβριο 1943, που έκαναν οι Γερμανοί με υπόδειξη των Τσάμηδων.

*Τσάμηδες παρουσιάζουν όπλα σε Γερμανό αξιωματικό.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ στους ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΥΣ πολιτικούς μας: Η ιστορία και η γεωγραφία της Αρχαίας Μακεδονίας… (ΒΙΝΤΕΟ)

25/08/2018 ΕΛΛΑΔΑ

Σε μια εποχή που η ιστορία μας γίνεται αντικείμενο του πόθου για κάποιους λαούς, καλό είναι να έχουμε όσο καλύτερη γνώση αυτής. Αυτό ισχύει ειδικά για τη Μακεδονία.Η ιστορία των Μακεδόνων είναι μακρά, και έχει γίνει σήμερα από πολλούς βαλκανικούς λαούς ποθούμενη. Οι Βούλγαροι και οι Σλάβοι των Σκοπίων τη διεκδικούν κυρίως από τους Έλληνες.

Στο παρακάτω βίντεο γίνεται μια προσπάθεια να αναλυθεί η ιστορία του αρχαίου αυτού φύλου, και να αναδειχθεί το γιατί η Μακεδονία ανήκει αδιαμφισβήτητα στην Ελληνική ιστορία.

Συγκεκριμένα, αναλύεται το πως αναπτύχθηκε το βασίλειο από τον 7ο αιώνα π.Χ. μέχρι και τη βασιλεία του Φίλιππου του Β’ και την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στα βάθη της Ασίας.
Δείτε το βίντεο:

ΠΗΓΗ:  https://voicenews.gr/%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%83-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA/#

Οι δύο χάρτες που μπορούν να πείσουν και τους πιο δύσπιστους

Μετά τόν Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στήν αἱματόβρεχτη Μέση Ἀνατολή, σχηματίστηκε ἕνα κράτος ὑπό τήν ἐποπτεία τῶν Ἄγγλων καί τήν Κοινωνία τῶν Ἐθνῶν (Κ&F), πού ὀνομάστηκε Ὑπεριορδανία (Transjordania). Ἐπρόκειτο γιά τήν ἀρχαία Περσία. Πρωτεύουσα τοῦ κράτους αὐτοῦ τό Ἀμάν, ἡ κάποτε ἑλληνική Φιλαδέλφεια. Ὡστόσο, δέν βρέθηκε κανείς, τότε καί μετά, νά ὀνομάσει τούς κατοίκους τοῦ μικροῦ κρατιδίου Ὑπεριορδανούς. Ὅλοι, ἐκτός ἀπό Ἄραβες, τούς ἔλεγαν Ἰορδανούς καί ὑπό τό ὄνομα Ἰορδανία, ὡς ἐπίσημο πλέον, εἶναι γνωστή ἀνά τή γῆ. Πρίν ἀπό τήν μπολσεβικική ἐπανάσταση, ὅλος σχεδόν ὁ Καύκασος, πλήν συγκεκριμένων περιοχῶν, λεγόταν Ὑπερκαυκασία. Οἱ μπολσεβίκοι μάλιστα, μετά τήν ἐπικράτηση, σχημάτισαν ἐκεῖ τήν Ὑπερκαυκασιανή Δημοκρατία. Ἀλλά, παρά τήν ἐπισημότητα αὐτή, οἱ ἐκεῖ κάτοικοι διεθνῶς δέν ἔγιναν ποτέ γνωστοί σάν Ὑπερκαυκάσιοι. Στήν Ἀφρική ὑπάρχει κράτος πού φέρει τήν ὀνομασία Ἄνω Βόλτα.

Πρόκειται γιά τήν πρώην γαλλική ἀποικία Μπουρκίνα Φάσο, πού εἶχε πρωτεύουσα τήν εὐπρόφερτη πόλη Οὐαγκαντουγκού. Ἀπ’ ὅ,τι ἔχω ὑπ’ ὄψιν μου, κανείς ἀνά τή γῆ δέν χρησιμοποιεῖ τόν ὅρο Ἄνω-Βολτιανοί. Τό τί θέλω νά πῶ ὁ νοήμων ἀναγνώστης τό συλλαμβάνει στό λεπτό. Ἄν ἀναγνωρίσουμε κι ἐμεῖς τούς Σκοπιανούς σάν Μακεδόνες, ὑπό τό κάλυμμα κάποιου λεκτικοῦ φερετζέ, ὅπως τό Transjordania,τελικά μέ ἕνα ἐλαφρό φύσημα κάποιας πολιτικῆς ἀναταραχῆς θά μείνει στούς Σκοπιανούς τό ὄνομα Μακεδονία καί σέ μᾶς θά ἀπομείνει τό στίγμα ὅτι, ἐφαρμόζοντας τάχα μεγαλοϊδεατική πολιτική, κατακτήσαμε (τό γράφει σχολικό μας βιβλίο) τίς ἀρχαῖες κοιτίδες καί τά ἐδάφη τῆς πραγματικῆς Μακεδονίας. Μοιραῖα καί ὡς ἱστορική καί πολιτιστική παρουσία, ἡ Μακεδονία θά ἀφελληνισθεῖ. Πάμπολλοι ἀρχαιολόγοι μας καί ἐπίσημοι ἱστορικοί ἀναφέρουν τό ὄνομα τῆς Μακεδονίας μέ ἕναν τρόπο ψυχρό σάν νά ὁμιλοῦν γιά κάποια ἰνδιάνικη φυλή.

Σέ διεθνῆ συνέδρια ἀκοῦνε σκοπιανόφρονες συναδέλφους τους νά ὀνομάζουν τά Σκόπια Μακεδονία καί δέν τολμοῦν νά ἀντιδράσουν, φοβούμενοι μήπως τούς ποῦν ἐθνικιστές ἤ κυρίως μήπως δέν τούς καλέσουν στό ἑξῆς στά διεθνῆ ἐπιστημονικά συνέδρια, ὅπου γίνονται σπουδαῖες ἀνακοινώσεις, ὅπως, γιά παράδειγμα, πόσα «δέ» καί πόσα «καί» χρησιμοποιεῖ ὁ Ἰωάννης τῶν Εὐαγγελίων καί πόσα ὁ Ἰωάννης τῆς Ἀποκαλύψεως καί ἔτσι, λόγω ἀριθμητικῆς διαφορᾶς, νά ἀποδειχθεῖ ὅτι εἶναι τό ἴδιο πρόσωπο πού ἔγραψε τά δύο ἱερά βιβλία. Ἀλλά τά ἴδια καί χειρότερα ὑφίσταται καί ὁ γερο-Ὅμηρος.

Δυστυχῶς, μετά ἀπό μιά ἔξαρση τόν πρῶτο καιρό, ὁ ἐπιστημονικός καί εὐρύτερα ὁ πνευματικός κόσμος μας ἔχει βουλιάξει ἕνα μέτρο πιό κάτω ἀπό τήν ἀποστολή του. Κάποιοι συγγραφεῖς μοῦ λένε ὅτι φοβοῦνται νά ἐκφραστοῦν μήπως καί τούς ποῦν… ἐθνικιστές. Οἱ Τοῦρκοι, οἱ Σκοπιανοί, οἱ Ἀλβανοί δικαιοῦνται νά κάνουν ἐθνικισμό, νά διεκδικοῦν μέρος τῆς ἑλληνικῆς ἱστορίας καί τῆς ἑλληνικῆς ἐπικράτειας καί μόνον ἐμεῖς δέν ἔχουμε δικαίωμα νά μιλήσουμε γιά τά ἐθνικά μας δικαιώματα, ὑπό τό κράτος μιᾶς ἐκφοβιστικῆς Γκεστάπο, πού κυριαρχεῖ σέ πολλά κανάλια, στόν Τύπο καί στό διαδίκτυο. Μετά τά θριαμβικά συλλαλητήρια, γιά λίγο ἐσιώπησαν. Τώρα ἐπανέρχονται μέ τή μάσκα τοῦ ρεαλιστῆ. « Καί τί ἔγινε, ἄν τά Σκόπια ὀνομασθοῦν Μακεδονία; Θά ἔχουμε καλύτερη ἐπικοινωνία καί περισσότερα τουριστικά ὀφέλη». Ὡραῖος ρεαλισμός! Μέ τήν ἀτελῆ ἐνδιάμεση συμφωνία, περισσότερα κέρδη εἶχαν οἱ Σκοπιανοί, πού ἀπορρόφησαν μεγάλο μέρος ἑλληνικῶν ἐπιχειρήσεων καί μάδησαν τοῦ κόσμου τά λεφτά τά καζῖνα τους καί ή διακίνηση ναρκωτικῶν.

Ἔχω ἄπειρες φορές καί μέ τά βιβλία μου «Τό ἀγκάθι τῶν Σκοπίων» καί «Ἡ ἑλληνικότητα τῆς Μακεδονίας» ἀναφερθεῖ στό γεωγραφικό στίγμα τῆς Μακεδονίας ἀλλά καί τῆς περιοχῆς τῶν Σκοπίων. Δέν θά ἤθελα νά ἐπανέλθω σ’ αὐτό. Ἀλλά πρό καιροῦ ἔλαβα ἀπό τόν ὁμότιμο καθηγητή τῆς Βυζαντινῆς Ἀρχαιολογίας κ. Σωτ. Καδᾶ δύο φωτοτυπίες ἀθωνικῶν χαρτῶν καί χειρογράφων (οἱ φωτοτυπίες ἀπό τίς ἐκδόσεις Μίλητος), ὅπου στό ἕνα χειρόγραφο εἰκονίζεται ὁ χάρτης τῆς Δακίας ἤ Ἄνω Μοισίας, ἐντός τοῦ ὁποίου περιλαμβάνεται καί ἡ πόλη Σκοῦποι (τά νῦν Σκόπια). Πρόκειται γιά χειρόγραφο πού ἀπόκειται στή Μονή Βατοπεδίου (655, φφ.39β-40ο) καί χρονολογεῖται ἀπό τά τέλη τοῦ 13ου μέχρι τίς ἀρχές τοῦ 14ου αἰῶνα. Προφανῶς, πρόκειται γιά μεταγραφή ἀπό τή γεωγραφία τοῦ Κλαύδιου Πτολεμαίου. Ὁ ἄλλος χειρόγραφος χάρτης τῆς ἴδιας περίπου ἐποχῆς (ἀπόκειται καί αὐτός στή Μονή Βατοπεδίου, 655, φ. 40β) περιέχει τόν χάρτη τῆς Μακεδονίας καί ἐντός αὐτῆς ὅλα τά πολίσματα καί τίς πόλεις τῆς περιοχῆς. Ὅμως, ὁ χάρτης ἐκτείνεται καί σέ ἄλλες ἑλληνικές περιοχές καί φθάνει μέχρι τήν Κρήτη. Ὅπως μοῦ σημειώνει ὁ κ. Σωτ.Καδᾶς, σχετικά μέ τήν πόλη Σκοῦποι ( Σκόπια), «δέν ὑπάρχει πουθενά στή Μακεδονία ἡ παραπάνω πόλη». Δίνουμε πρός δημοσίευση τούς χάρτες αὐτούς γιά νά ἔχουν καί οἱ ἀναγνῶστες μας γνώση καί εὐελπιστῶ καί οἱ πλέον δύσπιστοι νά πειστοῦν ὅτι τά Σκόπια δέν ἦταν ποτέ Μακεδονία.

Ραββίνος καταδικάζει τη συμπεριφορά των Εβραίων στη Γερμανία, 50 χρόνια πριν από τον ναζισμό και δικαιώνει την εμφάνιση του Χίτλερ.

 

Ο Μακριάννης,ένας απίθανος άνθρωπος ,ακραία θεομανής αλλα και μπλεγμένος επίσης σε όλες τις μηχανορραφίες της Ρωμιοσύνης της εποχής του,για τον οποίο θα γράψουμε παρακάτω,ήταν εκείνος ,που ως βουλευτής , ειχε ανερυθρίαστα εκστομίσει στις 13 Ιανουαρίου 1844 από το βήμα της "Εθνικής Συνέλευσεως" , το ανατριχιαστικό "αν ήναι να μείνωμεν ημείς νηστικοί, ας πάγη στον διάβολον η ελευθερία. Έφαγον αυτοί, ας φάμεν και ημείς τώρα"
(εφημερίδα "Ο φίλος του Λαού" φυλλο 231, 14 Φεβρουαρίου 1844).
Ο παρουσιαζόμενος από τους ορθόδοξους και ιδίως τους νεοορθόδοξους αγιοποιητές του, ως τάχα "πατριδοφύλακας" και πολλά άλλα Ιωάννης (Μακρυγιάννης) Τριανταφύλλου του Δημητρίου και της Βασιλικής , γεννημένος το 1796 .Ηταν μόλις 25 ετών όταν κυρήχθηκε η Επανάσταση του 1821 ,ομως παρ'όλο το νεαρό της ηλιίας του , είχε ήδη , οχι βεβαιως από την εργασία του ,μια τεράστια περιουσία ασύλληπτη για τα δεδομένα της εποχής. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε, πως η αξία της ανερχόταν στο ένα τρίτο του όλου ποσού που είχε πληρώσει το λεγόμενο "Αγιο Όρος " όταν εξαγόρσε την πληρη ανεξαρτησία του από τον Σουλτάνο Σελίμ τον Β. Ο πλούτος του είχε αποκτηθεί με άγρια τοκογλυφία με επιτόκιο 300%,και βεβαίως ,αρχαιοκαπηλία .
(...)
Πάντα με γνώμονα το υλικό όφελος,έγινε αργότερα όργανο των καραβοκύρηδων της Ύδρας, εισέπραξε από αγγλικό δάνειο, συνωμότησε για ν' ανατρέψει τον Καποδίστρια ,συμμετείχε στις επιχειρήσεις των Κολοκοτρωναίων για τον έλεγχο της Τριπολιτσάς και την ίδια ώρα διαπραγματευόταν την προσχώρησή του στο αντίπαλο στρατόπεδο και γενικότερα άλλαζε συνέχεια στρατόπεδα, περνώντας κάποτε και στο στρατόπεδο των "δυτικόφρονων" Κωλέττη και Μαυροκορδάτου. ..
(...)
"Ο Μακρυγιάννης είναι η σπουδαιότερη κοινωνιολογική περίπτωση του νεοελληνικού κράτους: μας δείχνει ότι η μόνη νοητή έννοια του "έθνους " ειίναι εκείνη της παντί τρόπω εξαργυρωσίμου εργολαβίας" τονίζει ο Γεράσιμος Κακλαμάνης.
Φιλοχρήματος μέχρι το τέλος ωστόσο,παρά τα θρησκευτικά του παραληρήματα , ο Μακρυγιάννης , αυτή η τάχα "φωνή της εθνικής ψυχής", προσπάθησε ακόμα και λίγο πριν τον θάνατό του με δικαστικά μέτρα κατά του Ελληνικού Δημοσίου να σταματήσει τις ανασκαφές που εκείνη την εποχή απεκάλυπταν "στα δικά του" εδάφη, το Θέατρο του Διονύσου , κάτω ακριβώς από την Ακρόπολη.
Ευτυχώς το Ειρηνοδικείο απέρριψε τα μέτρα του "πατριδοφύλακα" και διέταξε την συνέχιση των ανασκαφών ,από τον αρχαιολόγο Θ. Ρουσόπουλο και το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο. Ένα μεγάλο ποσοστό της έχθρας του για τους Βαυαρούς ,οφειλόταν τελικα στα ρυμοτομικά τους σχέδια, που μοιραία προέβλεπαν απαλλοτριώσεις των απέραντων περιξ της Ακροπόλεως κτημάτων του .
Μισαλλοδοξος (αναθεματισμοί αλλόθρησκοι ) ,παιδιόθεν θρησκόληπτος ) από ενού χρονού με εσυνήθισαν οι γονέοι να κάνω μετάνοιες", έκανε κάθε μέρα 1300 μετανοιες κι άλλες 100 με το κομποσκοίνι, και διώκτης όσων δεν ταίριαζαν στα δικά του πιστεύομενα λ.χ του "αρχίθρησκου" δηλ,.ιδρυτή άλλης θρησκείας , Θεόφιλου Καϊρη , "εις τα 1839 μάθαμεν κι ο περίφημος δάσκαλος Καγίρης δεν πιστύει στην Αγίαν Τριάδα κι άλλα τέτοια" , .
Ο Μακρυγιάννης πουλούσε σε όλη τη ζωή , μια καλογερίστικου τύπου ηθική "φθάσατε και το θέατρο για να μας μάθει την παραλυσία", "γίναμε σόδομα και γόμορα " , αλλα δεν ειχε κανέναν απολύτως ενδοιασμό να βρίζει "πουτάνες" τις θυγατέρες του και να δέρνει την μητέρα των 12 παιδιών του σύζυγο του Κατίγκω Σκουζέ, όποτε εκεινη τολμούσε να διαμαρτυρηθεί για τις πολύωρες και εξαντλητικές μετάνοιες και νηστείες στις οποίες υποχρέωνε όλη την οικογένεια :" ξέρασε "ξέρασε ( η γυναίκα μου ), καμόσα .
Τότε εγώ θυμωμένος κόντεψα να τη στείλω εις την άλλη ζωή.. Αφου δεν την τελείωσα, την έδιωξα κάτω εις τον πάτο, να κάτσει και να μην την βλέπω". Κι όμως αυτόν τον αγράμματο, φαύλο και πνευματικά κατεστραμμένο άνθρωπο , η βυζαντινή "λαϊκή" προπαγάνδα, τον ανέβασε στον προθάλαμο της αγιότητας .
Κυριότεροι αυτουργοί αυτής της ύβρεως, ήταν η λεγόμενη "Γενιά του 30 " οι "ελληνοχριστιανοί" εκπρόσωποι της οποίας, Σεφέρης Θεοτοκάς και Λορεντζάτος , μετέτρεψαν τα προϊόντα της αγραμματοσύνης του, σε παιδαγωγικό μνημείο του λεγόμενου "λαϊκου πολιτισμού" αλλα και η ιδιότυπη βυζαντινη εως το μεδούλι και συνειδητή υπηρέτρια του δημοτικιστικού και της νεοορθοδοξίας ελλαδική "Αριστερα" .

Το Κρύβουν Αιώνες!! Ελάχιστοι το Γνώριζαν, Αλλά δεν Μίλαγαν!!

ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΚΡΥΒΟΥΝ ΑΙΩΝΕΣ, ΙΔΟΥ Η ΓΥΜΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ: ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ…ΚΑΥΚΑΣΟ!!!

(ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΑΝ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΙΛΑΓΑΝ! ΙΔΟΥ Ο ΧΑΡΤΗΣ! ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙΑ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΜΑΦΙΑΣ ΤΕΛΟΣ!!!) Δεν τα λέμε εμείς, οι ΔΗΘΕΝ «ακραίοι», αλλά τα γράφει λίαν προσφάτως, η σκοπιανή εφημερίδα ‘Ρεπούμπλικα’, επικαλουμένη πληροφορίες από τα Τίρανα, που μιλούν για ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ τοποθετήσεις δύο Αυστριακών Ακαδημαϊκών!

(Όπως βλέπετε ανωτέρω, σε άλλο παλαιότερο χάρτη, τοποθετούνται ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΣΠΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ! Οπότε μπορούν πλέον να …ΒΓΑΛΛΟΥΝ ΤΟΝ ΣΚΑΣΜΟ οι αλβανοπίθηκοι!)
Πραγματικά οι Αλβανοί «πάγωσαν» με την είδηση από την Βιέννη, που όπως υπογραμμίζει η σκοπιανή εφημερίδα, ήταν κυριολεκτικώς ένα …’κρύο ντούς’ για τους σωβινιστές και παθιασμένους αλβανο-φασίστες!
[Η ΑΠΟΡΙΑ ΠΟΛΛΩΝ ΕΙΝΑΙ, Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ(;) ΤΥΠΟΣ, πότε ΑΡΑ ΓΕ ΘΑ …»ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙ» ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ;
ΠΩΣ ΤΑΧΑ ΤΟΥ «ΞΕΦΕΥΓΟΥΝ» ΑΥΤΑ;
ΑΝ ΗΤΑΝ ΚΑΝΕΝΑ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕ ΔΙΑΖΥΓΙΟ ΚΑΜΜΙΑΣ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑΡΑΣ ΤΡΙΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ, ΘΑ ΤΟ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΕΙ ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ… ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟΛΥΤΗ ΣΙΓΗ ΟΙ ΠΑΛΙΟΦΥΛΛΑΔΕΣ! Οι εξαιρέσεις μετρώνται
ΔΕΙΤΕ ΚΑΤΩΤΕΡΩ ΑΛΛΟΝ ΧΑΡΤΗ, ΠΕΡΙΠΟΥ 4 ΑΙΩΝΩΝ !!!

Οι δύο Αυστριακοί ακαδημαϊκοί Στέφεν Σουμάκερ και Γιόακιμ Μάτσιγκερ, βάσει αρχαίων Ιλλυρικών κειμένων που εντόπισαν στα Βαλκάνια, προσπάθησαν να ανακαλύψουν την αληθινή προέλευση και την γλώσσα των Αλβανών…
Ναι μέν οι Ιλλυριοί ήταν ένας λαός που έζησε στο δυτικό μέρος της Χερσονήσου του Αίμου, ΑΛΛΑ ο απειροελάχιστος αριθμός κοινών λέξεων, κατά πλειονότητα ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ προελεύσεως με τους σημερινούς Αλβανούς, ΚΑΤΕΔΑΦΙΖΕΙ τις χονδροειδέστατες ανοησίες των σωβινιστών των Τιράνων, ότι είχαν ΤΑΧΑ την παραμικρή σχέση με τους αρχαίους Ιλλυριούς!
Άρα, συμπεραίνουν άπαντες πώς οι μεγαλοπρεπείς …σ α χ λ α μ ά ρ ε ς που γράφονται στα αλβανικά σχολικά εγχειρίδια και στον Τύπο των Τιράνων εδώ και αρκετά χρόνια, ευρίσκονται ΜΟΝΟ στην ΧΟΝΤΡΟΚΟΜΜΕΝΗ …φαντασία των εθνικιστικών τους κύκλων και ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΟΥ…

ΑΣ ΨΑΞΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΤΟΝ ΚΑΥΚΑΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥΣ…

Πότε και πώς καθιερώθηκε η προ και μετά Χριστόν χρονολόγηση;

γράφει ο Σωτήρης Αθηναίος
Ερώτηση : Ποιο έτος γεννήθηκε, κάποιος που πρωτοείδε το φως, πριν 2000 χρόνια; Απάντηση: Μα, φυσικά, το 759 Και αυτό γιατί μέχρι το 527μ.Χ. η χρονολογική αρίθμηση (στη Ρωμαική Αυτοκρατορία)* δεν άρχιζε από τη γέννηση
του Χριστού, αλλά από την ίδρυση της Ρώμης (753 a.u. c. anno urbis conditae , μτφ: από την ίδρυση της Ρώμης).

Το ιδιαίτερο δε συμβάν που έθεσε την ολυμπιάδα αυτή στην αφετηρία της ολυμπιακής ιδέας, ήταν το γεγονός ότι απλώς από τους αγώνες αυτούς και εντεύθεν, οι Έλληνες κατέγραφαν επιμελώς τα ονόματα των ολυμπιονικών! Αυτό θεωρήθηκε τόσο σημαντικό, ώστε κατά την αρχαιότητα έγινε αφετηρία χρονολογήσεων...! Η έναρξη λοιπόν της Ολυμπιακής ιδέας, φαίνεται πως ξεκίνησε πολλά χρόνια νωρίτερα στην εποχή του Λυκούργου. Αυτό δε, προκύπτει από έναν χάλκινο εγχάρακτο δίσκο «τον Ιφίτου δίσκον»[1] όπως τον ονομάζει ο Παυσανίας (Ηλιακά 5.20.1) τον οποίο είδε ο ίδιος στην αρχαία Ολυμπία. Με βάση δε τα βασιλικά ονόματα (Ιφίτου και Λυκούργου) επί του δίσκου, και των υπόλοιπων ιστορικών αναφορών περί ιερής ειρήνης: «ιερής εκεχειρίας» μεταξύ τους, φαίνεται πως ο ολυμπιακός αυτός δίσκος, όριζε με σχετική ακρίβεια την αληθινή εναρκτήρια χρονολογία, μεταθέτοντας την έναρξη των Ιέρων ολυμπιακών αγόνων, στον χώρο της Ολυμπιάς κατά 118 χρόνια ενωρίτερα! Περί του ολυμπιακού αυτού δίσκου και σημαντικές ακόμα γενέθλιες λεπτομερές του ιερού τόπου της Ολυμπίας αναφέρουν: Αριστοτέλης απόσπασμα 8.44.533 και Πλούταρχος «Λυκούργος»1.1.9. Φαίνεται λοιπόν πως η πραγματική εναρκτήρια χρονολογία των ολυμπιακών αγώνων στην Ολυμπία, βρίσκετε αν στην γνωστή μας χρονολογία 776 π.Χ. προσθέσουμε 108 χρόνια, δηλαδή 27 ακόμα ολυμπιάδες, 27Χ4=108), για τις οποίες δεν ξέρουμε σχεδόν τίποτα, αφού δεν ετηρήθησαν γι' αυτές γραπτά αρχεία, ή λόγω "σωτηριακών" εμπρησμών, δεν έφτασαν ποτέ στα χέρια μας άλλες γραπτές αναφορές!

Ομοφυλοφιλία στην αρχαία Ελλάδα... ΤΟ ΜΕΓΆΛΟ ΨΈΜΑ!

HOMOSEXUALITY IN ANCIENT GREECE
THE TRUTH!!!!!!! PLEAE READ IN FULL

"This homosexual theory started by a German psychologist, Karoly Maria Benkert in the late 19th century. "

Greek vase painting has been a favorite source for the distorters of Greek culture and civilization. Had overt homosexual behavior been considered acceptable, it would most definitely have been shown -- because the Greeks were prone to "letting everything hang out" but this is hardly ever the case.
Don`t you find it interesting that, of the tens of thousands of vases unearthed so far (the count for just the province of Attica, where Athens is located, is over 80,000), only 30 or so have an overtly homosexual theme represented ? In other words, just .01% of the total .

Make no mistake of course homosexuality existed in Greece, just as it has existed, and will continue to exist, everywhere and at all times in human history.
However, while it did exist, it was never legally sanctioned, thought to be a cultural norm, or engaged in without risk of serious punishment, including exile and death.
Unless, of course, he had previously "gone public" with his homosexual lifestyle. In that case, though he would have been permitted to live, he would, under Athenian law (grafí etairísios), not be permitted to
become one of the nine archons, nor to discharge the office of priest, nor to
act as an advocate for the state, nor shall he hold any office whatsoever, at home or abroad, whether filled by lot or by election; he shall not be sent as a herald; he shall not take part in debate, nor be present at the public sacrifices; when the citizens are wearing garlands, he shall wear none; and he shall not enter within the limits of the place that has been purified for the assembling of the people. Any man who has been convicted of defying these prohibitions pertaining to sexual conduct shall be put to death (Aeschines. "Contra Timarchus," ( so basicaly he didn`t even exist, easy to understand if you`ve read anything about ancient Athens )

Should someone spend some time to read the ancients he will learn that Athens had the strictest laws pertaining to homosexuality of any democracy that has ever existed. In non-democratic Sparta, as well as in democratic Crete and the rest of democratic Hellas, there were similar prohibitions with similar punishments as that meted out in Athens.

At no time, and in no place, was this practice considered normal behavior, or those engaged in it allowed to go unpunished" (passim). In order to remove any doubt whatsoever, please read any of the following Aeschylus, Aristophanes, Diodorus Seculus, Euripides, Homer, Lysias, Plato, Plutarch and Xenophon, all of whom have left a written record as to what the prevailing norms were concerning this type of behaviour.

So in conclusion, what has caused all these misconceptions of homosexuality in Greece, is a very very simple fact:

Greeks were not homosexuals, Greeks were simply CIVILISED ENOUGH, to portray homosexuality in their cups, paintings, etc. as something existing inside the framework of society, as well as portraying all other existing aspects of their life, (heterosexual) sex, battles, Gods, Godesses and heroes, historical events, monsters, etc, etc..

This is just proof of civilisation, with all the "side-effects" in unimportant minorities, not proof of this ridiculously claimed "generalised" homosexuality.

Remember, the Greeks fought the Trojans for 10 years, for the sake of a single WOMAN, the Beautiful Helen, if they were homosexuals, they would have fought the war for a male homosexual and NOT a woman, LOL

Τα πρώτα ΟΥΚ; Η κατάδυση στην αρχαία Ελλάδα

Η κατάδυση στην αρχαία Ελλάδα κατά την ύστερη αρχαϊκή και κλασσική περίοδο (6ος-4ος αιώνας π.Χ.)

Η λέξη κατάδυση και δύτης προέρχονται από το αρχαίο ρήμα «δύω» το οποίο απαντάται από τα ομηρικά έπη, ενώ ο όρος δύτης, ως αυτούσιος, μεταγενέστερα. Έκτοτε δημιουργήθηκαν ποικίλες ονομασίες για όσους ασχολούνταν με την κατάδυση, ανάλογα με τις ικανότητες που διέθεταν οι δύτες ή τα βάθη καταδύσεως που έφταναν.

Συμπεραίνοντας από τις ονομασίες τους, οι «κολυμβητές ὕφαλοι», ή «κολυμβητές ὕφυδροι», οι «βύθιοι», και οι «ὑπονηχόμενοι» [1] εργάζονταν «ὑπὸ τῆς ἁλός» δηλ. κάτω από τη θαλασσία επιφάνεια. Αντιθέτως οι «ἐπιπολάζοντες» κινούντο πιο κοντά στην επιφάνεια, ενδεχομένως προς παρατήρηση του βυθού ενώ οι «ἀρνευτήρες» ήταν οι βουτηχτές, εκείνοι που καταδύονταν από κάποιο ψηλό σημείο με το κεφάλι προς τα κάτω [2].

Στις καλλιτεχνικές παραστάσεις δύσκολα μπορεί κανείς να διαπιστώσει εάν κάποιος που κολυμβά αποδίδεται ως απλός κολυμβητής ή κάποιος που είναι έτοιμος να καταδυθεί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα δύναται να αποτελέσει γνωστό αττικό αγγείο (570 π.Χ.) ζωγραφισμένο από τον Κλειτία πάνω στο οποίο μπορούμε να ξεχωρίσουμε ανάμεσα σε πολλές σκηνές, λεπτομέρεια από το ταξίδι του Θησέως στην Κρήτη. Σε αυτήν εικονίζεται το πλοίο του Θησέως να προσεγγίζει την ακτή και ένα άτομο να κολυμβά δίπλα σε αυτό.

Έχοντας αντιληφθεί ότι οι περισσότεροι από τους νέους αποβιβάστηκαν στην ακτή πλανάται το ερώτημα γιατί ο συγκεκριμένος άνδρας κολυμβά; Δεδομένου ότι στις περισσότερες εικονογραφήσεις οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνδρες αποδίδονται γενειοφόροι τότε σαφέστατα ο συγκεκριμένος δεν ανήκει στην ομάδα των νέων που αποβιβάστηκαν στην ακτή. Ενδεχομένως να είναι κάποιος από το πλήρωμα, και πιθανών να είναι έτοιμος να καταδυθεί προκειμένου να βοηθήσει στη πρόσδεση/αγκυροβολία του πλοίου.

Σχέδιο του Minto 1960 από τον αθηναϊκό κρατήρα γνωστό
ως ‘Vase Françoise’ (570 BC), στο Basch, 1987, σ. 205.

Μεγάλο ποσοστό δυτών αποτελούσαν οι αλιείς [3]. Αλίευαν οστρακοειδή, σπόγγους (οι καλούμενοι «σπογγοθήρες»), κοράλια κλπ χρησιμοποιώντας συνήθως ένα μικρό στρογγυλό δίχτυ, το οποίο αποκαλούσαν «γαγγάμη» ή «γάγγαμον» [4].

Εκτός από τους δύτες-αλιείς και τους «σπογγοθήρες», υπήρχαν κι εκείνοι οι οποίοι απασχολούνταν αμιγώς στο τομέα της ναυτιλίας. Έλεγχαν την κατάσταση του βυθού, της γάστρας, την αγκυροβολία κ.ά.

Εκείνο όμως που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις ναυτικές επιχειρήσεις ήταν μικρές ομάδες δυτών, ένα άτυπο «σώμα υποβρυχίων καταστροφών», το οποίο ενεργούσε υποβρύχιες επιχειρήσεις με σκοπό τη δολιοφθορά των εχθρικών πλοίων [5]. Οι αναφορές για αυτές τις καταδυτικές ομάδες, δεν είναι επαρκείς, είναι αποσπασματικές και δεν είναι τίποτε γνωστό σχετικά με την εκπαίδευσή τους ή αν πράγματι αποτελούσαν μέλος πληρώματος. Ενδέχεται σε ορισμένες περιπτώσεις κάποια από τα πληρώματα να γνώριζαν κατάδυση και να βοηθούσαν είτε σε ναυτικές ή αλιευτικές εργασίες είτε και σε δολιοφθορές. Ωστόσο υπήρχαν και επαγγελματίες δύτες, οι οποίοι θα πρέπει να ήταν «εξωτερικοί συνεργάτες», που όμως αμείβονταν για την συγκεκριμένη αποστολή:

«…ἀλλὰ καὶ τούτους (σ.σ. τους πασσάλους) κολυμβηταὶ δυόμενοι ἐξέπριον μισθοῦ» [6].

Πρώτη καταγεγραμμένη πληροφορία για υποβρύχιες ενέργειες με σκοπό τη δολιοφθορά του αντιπάλου στόλου αντλούμε από τον 5ο αιώνα π.Χ. για τον περίφημο δύτη Σκύλλι ή Σκυλλία, από την Σκιώνη της Μακεδονίας. Ο Σκυλλίας, ενώ υπηρετούσε στον στόλο του Ξέρξου, δραπέτευσε και κολύμπησε καλύπτοντας απόσταση 80 σταδίων, με ανάδυση και κατάδυση, για να φτάσει στο Αρτεμίσιο και να καταγγείλει στους Έλληνες τις προθέσεις του Ξέρξου. Επίσης όταν τα περσικά σκάφη εν ώρα σφοδρής τρικυμίας παρέπλεαν το Πήλιο, εκείνος καταδυόμενος, έλυσε τις άγκυρές τους [7]. Κατά τον Πλίνιο, ο Ρωμαίος ζωγράφος Androbius τον είχε ζωγραφίσει να κόβει τις άγκυρες:

[Ο Androbius ζωγράφισε τον Σκύλλι να κόπτει τις άγκυρες των περσικών τάξεων (του στόλου)]

«Androbius pinxit Scyllum, ancoras praecidentem Persicae classis» [8].

Κατά τη μάχη της Σφακτηρίας (425 π.Χ.) «κολυμβητές ὕφυδροι» καθώς προχωρούσαν υποβρυχίως μετέφεραν, με τη βοήθεια σχοινιών, ασκούς γεμάτους τροφές [9].

Κατά τη διάρκεια της αθηναϊκής εκστρατείας στη Σικελία (415-413 π.Χ.), αμφότεροι αντιμαχόμενοι χρησιμοποίησαν επαγγελματίες δύτες. Οι μεν Συρακούσιοι τοποθετούσαν πασσάλους κάτω από τη θαλάσσια επιφάνεια προκειμένου να προκαλέσουν ζημιές στα πλοία του Αθηναϊκού Στόλου, οι δε Αθηναίοι απαντούσαν με το πριόνισμα των πασσάλων [10].

[προς το μέρος του λιμένος, εξ’ άλλου, κολυμπούσαν δύτες κάτω από την θαλασσία επιφάνεια]
«εσένεον δε και κατά τον λιμένα κολυμβηταί ὕφυδροι» [11].

Παρόμοια σώματα βατραχανθρώπων συναντούμε και κατά την Πολιορκία της Τύρου από τον Μ. Αλέξανδρο (334 π.Χ.):

[…δύτες τους έκοβαν τα σχοινιά (από τις άγκυρες)]
«…ὕφαλοι κολυμβηταί τας σχοίνους αυτοίς υπέτεμνον» [12]

Μια άλλη παράσταση αγγείου χρονολογείται στα 510 π.Χ. κι ενδεχομένως να προσφέρει ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των όσων μέχρι τώρα αναπτύξαμε. Πρόκειται για μια μελανόμορφη οινοχόη από την Αττική [13] πάνω στην οποία εικονίζεται παράσταση πλοίου και τρείς άνδρες οι οποίοι επιβαίνουν σε αυτό.

British Museum, London. Current Collection: B 508.
Previous Collection: 1867.5-8.964.
Photo from Basch, 1987, σ. 225.

Παρότι ο τύπος του πλοίου δεν διακρίνεται εντούτοις δείχνει ότι πρόκειται για πολεμικό πλοίο. Οι φιγούρες των τριών ανδρών δεν είναι συμμετρικές σύμφωνα με τις διαστάσεις του πλοίου. Αυτή η δυσαρμονία μπορεί να μεταφραστεί σαν τη προσπάθεια του καλλιτέχνου να αποδώσει έμφαση σε αυτούς τους άνδρες ή στο έργο τους. Δεν θα μπορούσαμε να τους χαρακτηρίσουμε πολεμιστές μιας που παρουσιάζονται γυμνοί δίχως οπλισμό αλλά ούτε και αλιείς εφ όσον απουσιάζουν εξαρτήματα κι εξοπλισμός αλιείας επάνω τους καθώς και στο πλοίο.

Ο πρώτος άνδρας από δεξιά, είναι νέος και στέκεται στο έμβολο του πλοίου έτοιμος να κάνει μια κίνηση ενώ ο τρίτος, που δείχνει μεγαλύτερος σε ηλικία, κάνει μια χειραψία. Δίνει ευλογίες, συμβουλές ή πληροφορίες… δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς. Πολλά ερωτήματα γεννιούνται. Εάν ο πρώτος άνδρας ήθελε απλώς να αποβιβαστεί γιατί το πράττει από το έμβολο και γιατί είναι γυμνός; Μια πρώτη σκέψη οδηγεί στην υπόθεση ότι αυτοί οι άνδρες είναι δύτες και ότι ο πρώτος είναι έτοιμος να καταδυθεί από το χαμηλότερο σημείο του σκάφους.

Ωστόσο απορίες παραμένουν για τον άνδρα που εικονίζεται στο μέσον. Τι κρατά ανά χείρας; Δόρυ, γάντζο ή κάλαμο; Κατά την άποψη της γράφουσας οι άνδρες αυτοί είναι δύτες οι οποίοι ενδέχεται να ασχολούνται στον τομέα της ναυτιλίας ή να ανήκουν σε κάποια ομάδα υποβρυχίων καταστροφών. Σε κάθε περίπτωση δείχνουν να είναι έτοιμοι να αναλάβουν μια υποβρύχια αποστολή. Θα μπορούσε κάλλιστα να πρόκειται για υποβρύχια άσκηση ανιχνεύσεως-εντοπισμού ή για τοποθέτηση πασσάλων, άσκηση με σκοπό την επιτήρηση του εχθρού ή για μεταφορά πληροφοριών/μηνυμάτων.

Περί καταδυτικού εξοπλισμού

Ο καταδυτικός εξοπλισμός στους αρχαίους Έλληνες ήταν ακόμα στο στάδιο του πειραματισμού. Κάθε δύτης, ανάλογα με το είδος της καταδύσεως που ασχολείτο, φρόντιζε να μελετά τις ανάγκες συμπληρωματικών ειδών που θα διευκόλυναν το έργο του. Κάποια εργαλεία όπως για παράδειγμα, μαχαίρια, σχοινιά, δίκτυα, κλπ. αποθηκεύονταν σε έναν σάκο ή δένονταν επάνω σε μια ειδική ζώνη ώστε να αφήνουν απόλυτη ελευθερία στα χέρια και στις κινήσεις του δύτη. Έχει αναφερθεί σε αρχαία κείμενα ότι επίσης έδεναν σπόγγους στα αυτιά τους για να εμποδίσουν την βίαιη εισροή ύδατος και την επικείμενη ζημιά στα τύμπανα [14].

Αυτό όμως που πραγματικά αναζητούσαν, με σκοπό την αναβάθμιση του εξοπλισμού τους, ήταν το μέσο εκείνο που θα τους εξασφάλιζε περισσότερη διάρκεια παραμονής στο βυθό. Η παραμονή στο βυθό μπορούσε να πραγματοποιηθεί με κράτημα της αναπνοής. Το κράτημα της αναπνοής στην καταδυτική ορολογία έχει καθιερωθεί ως apnea [15], όρος προερχόμενος από την αρχαία ελληνική λέξη «ἄπνοια» η οποία όμως σημαίνει την έλλειψη πνοής ανέμου και δεν έχει σχέση με την ανθρώπινη αναπνευστική λειτουργία. Η αρχαία λέξη που αντιστοιχεί στην ακούσια/εκούσια διακοπή του αναπνευστικού κύκλου είναι η «ἀπνευστία» [16].

Η εκούσια «ἀπνευστία» δεν υπερβαίνει, κατά μέσο όρο, τα 2 – 2,5 λεπτά. Φανταζόμαστε πως αυτά τα όρια, κατά προσέγγιση, διατηρούνταν από τους αρχαίους δύτες. Αξιοσημείωτη είναι η πρώτη καταγραφή στην ιστορία όπου τα παραπάνω όρια ξεπεράστηκαν. Αναφέρεται με έντονο θαυμασμό από τον ελληνικό και ιταλικό Τύπο της εποχής η αντοχή του Συμιακού σφουγγαρά Γεωργίου Στάθη Χατζή, ο οποίος στις 16 Ιουλίου του 1913 καταδύθηκε στα 88 μ. (κατ’ άλλες πηγές στα 75) και παρέμεινε στο βυθό 3 λεπτά και 58 δευτερόλεπτα για να βροχίσει (να περάσει θηλιά) την άγκυρα του ιταλικού θωρηκτού «Regina Margherita» [17].

Μια αναπνευστική συσκευή, η οποία αποτελούσε επινόηση των ιδίων των δυτών και όχι από κάποιους που έχουν ασχοληθεί με την επιστήμη της φυσικής, αναφέρεται από τον Αριστοτέλη:

[Όπως, λοιπόν, μερικοί κολυμβητές επινοούν κάποια αναπνευστική συσκευή προκειμένου να μπορούν να μένουν πολλή ώρα στη θάλασσα παίρνοντας μέσω αυτής της συσκευής αέρα έξω από την επιφάνεια του νερού,…]

««Οἷον οὖν τοῖς κολυμβηταῖς ἔνιοι πρὸς τὴν ἀναπνοὴν ὄργανα πορίζονται, ἵνα πολὺν χρόνον ἐν τῇ θαλάττῃ μένοντες ἕλκωσιν ἔξωθεν τοῦ ὑγροῦ διὰ τοῦ ὀργάνου τὸν ἀέρα,…» [18].

Δυστυχώς δεν υπάρχουν επαρκείς πληροφορίες για τη συσκευή αυτή γεγονός που μας αναγκάζει να προσεγγίσουμε την άποψη ότι ίσως πρόκειται για την περίφημη χύτρα, ή τον λέβητα, όπου αναφέρεται σε άλλο έργο του:

[…διότι μπορούν να επιτρέψουν στους δύτες να αναπνεύσουν κατεβάζοντας κάτω λέβητα. Ο λέβητας δεν γεμίζει νερό, αλλά διατηρεί τον αέρα. Πράγματι, πρέπει να βάλει κανείς δύναμη για να το βυθίσει, διότι κάθε όρθιο σκεύος γεμίζει νερό αν γείρει].

«…ὁμοίως γὰρ ἀναπνοὴν ποιοῦσι τοῖς κολυμβηταῖς λέβητα καταφέντες. οὐ πίμπλαται γὰρ οὗτος τοῦ ὕδατος ἀλλὰ τηρεῖ τὸν ἀέρα. μετὰ βίας γὰρ ἡ κάθεσις, ὀρθὸν γὰρ ὁτιοῦν παρεγκλιθὲν εἰσρεῖ» [19].

Όμως ούτε σε αυτό το σημείο υπάρχουν διαφωτιστικά στοιχεία ώστε να οδηγηθούμε σε ασφαλή συμπεράσματα αλλά και να κατανοήσουμε τη χρηστικότητα της συσκευής αυτής, όπως, για παράδειγμα, αν υπήρχε κάποιο άνοιγμα καλυμμένο αεροστεγώς με γυαλί ώστε ο δύτης να μπορεί να βλέπει. Αν όχι τότε ίσως θα πρέπει να περιοριστούμε στην υπόθεση ότι η χρήση της συγκεκριμένης συσκευής κάτω από το νερό λειτουργούσε ως ένα σύντομο διάλειμμα από την «απνευστία».

Συμπεράσματα

Η ύπαρξη κατηγοριών των δυτών και η προσπάθεια ανακαλύψεως αναπνευστικής συσκευής αφήνει να εννοηθεί ότι το θέμα της καταδύσεως ήταν αρκετά μελετημένο κατά τους κλασικούς χρόνους. Ελλείψει στοιχείων δεν είναι εύκολη η έρευνα για τον τρόπο με τον οποίον οι αρχαίοι δύτες καταδύονταν, την συμπεριφορά τους εν καταδύσει ή τον πλήρη εξοπλισμό που διέθεταν.

Η κατάδυση στους κλασσικούς χρόνους είναι ένα θέμα που ασκεί γοητεία στους ερευνητές και χρίζει ανάγκης για περαιτέρω μελέτη.

Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου
Συγγραφεύς – Ερευνήτρια Ναυτικής Ιστορίας
Περί Αλός

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Ναυτική Ελλάς», τ.994 (ΑΥΓ), Αθήνα, Έκδοση της Ενώσεως Αποστράτων Αξιωματικών Ναυτικού/ΓΕΝ, 2016, σσ. 52-54.
Το παρόν αποτελεί μέρος από τη μελέτη της συγγραφέως στην αγγλική: C.E. Ioannidou, ‘Divers in ancient Greece during the late archaic and classical period (6th-4th century BC)’, ARCHAEOLOGY AND SCIENCE, issue 10, Archaeological Institute Belgrade , 2016, pp 111-119.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

[1] Πολυδεύκους, Ονομαστικόν, A’ 97-98/ Λεξικόν Ησυχίου Αλεξανδρέως.

[2] Από το ρήμα «αρνεύω» = πηδώ, χοροπηδώ, Λεξικόν Ησυχίου Αλεξανδρέως, όρα και Κ. Ε. Ιωαννίδου, Λεξικό Αρχαίων Ελληνικών Ναυτικών Όρων, Εκδόσεις Historical Quest, 2014.

[3] Κ. Ε. Ιωαννίδου, «Αλιευτικά σκάφη και αλιείς στην αρχαία Ελλάδα», Ναυτική Ελλάς, Αθήνα: Ελληνική Θαλάσσια Ένωση/ΓΕΝ, 2012, τεύχος 946 (Ιούλιος), σελ. 38.

[4] όπ. παρ. Επίσης: Κρίστυ Εμίλιο Ιωαννίδου, Λεξικό Αρχαίων Ελληνικών Ναυτικών Όρων, Αθήνα, Historical Quest, 2014».

[5] Κ. Ε. Ιωαννίδου, Τριήρης, Τακτικές και Επιχειρησιακό Περιβάλλον, Αθήνα, Υπηρεσία Ιστορίας Ναυτικού, 2016.

[6] Θουκυδίδου, Ιστοριών, Ζ, 25.

[7] Ηροδότου, Ιστορίαι, Η’ 8 & Απολλωνίδης, Ελληνική Ανθολογία, ΙΧ, 296.

[8] Πλίνιος, Φυσική Ιστορία, 35, 11.

[9] Θουκυδίδου, Ιστοριών, Δ 26.

[10] Θουκυδίδου, Ιστοριών, Ζ 25.

[11] Θουκυδίδου, Ιστορία, Δ 26.

[12] Αρριανού, Αλεξάνδρου Ανάβασις, Β, 2.21.

[13] British Museum, London. Current Collection: B 508. Previous Collection: 1867.5-8.964. Photo from Basch, L. Le muse imaginaire de la marine antique, Athens: Institute Hellenique pour la Préservation de la Tradition Nautique, 1987, 225.

[14] Αριστοτέλους, Προβλήματα, 33, 962a, 3.

[15] Chrisholm, Hug. Ed. 1911 Apnoea, Encyclopedia Britannica (11th ed.) Cambridge University Press.

[16] Αριστοτέλους, Προβλήματα, 33, 962a, 4, Ιωάννου Σταματάκου «Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης» (Αθήνα: Βιβλιοπρομηθευτική, 1999).

[17] Συμαϊκό Βήμα, 1974, σελ. 5, αρ. φύλλου 133. Εξαιτίας της αναγραφής του ονόματός του στην ιταλική ως Georgios Haggi Statti από τις ιταλικές εφημερίδες, δημιουργήθηκαν παραλλαγές στο όνομα του δύτη κατά τις αναδημοσιεύσεις. Στην εγκυκλοπαίδεια του Ηλίου αναφέρεται λανθασμένα ως Γεώργιος Κάγγης (τ. 6) αλλά και σε νεότερες διατριβές όπως π.χ.: Αικατερίνη Πάϊκου, « Διερεύνηση της σχέσης τουρισμού και προστατευομένων περιοχών. Δυνατότητα δημιουργίας θαλασσίων-καταδυτικών πάρκων σε συστάδες νήσων της Λέσβου», Μυτιλήνη, Φεβ. 2005, σελ. 62.

[18] Αριστοτέλους, Περί Ζώων Μορίων, Β 16, / 659a 9.

[19] Αριστοτέλους, Προβλήματα, ΛΒ, 960b, 30.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβασις, Γιώργος Αθ. Ράπτης (μτφρ.), (Θεσσαλονίκη: Ζήτρος, 2004).

Ηρόδοτος, Ιστοριών, Κ. Θ. Αραπόπουλου (μτφρ.), Αθήνα, Πάπυρος, 1975.

Θουκυδίδης, Ιστοριών, Ελευθέριος Βενιζέλος (μτφρ.), Αθήνα, Γεωργιάδης, 2001.

Avramidis, S., ‘World Art on Swimming’, International Journal of Aacquatic Research and Education, 5, 2005, 325-360.

Basch, L., Le muse imaginaire de la marine antique, Athens, Institute Hellenique pour la Préservation de la Tradition Nautique, 1987.

Frost, F.J., ‘Scyllias: Diving in antiquity’, Greece and Rome, 1968, 15,180-185.

Ιωαννίδου, Κ.Ε., Λεξικό Αρχαίων Ελληνικών Ναυτικών Όρων, Αθήνα, Historical Quest, 2014.

Ιωαννίδου, K.E., Τριήρης, Τακτικές και Επιχειρησιακό Περιβάλλον, Αθήνα, Υπηρεσία Ιστορίας Ναυτικού, 2016.

Σταματάκος, Ι., Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης, Αθήνα, Βιβλιοπρομηθευτική, 1999.

R. Ross Holloway, ‘The Tomb of the Diver’, American Journal of Archaeology, 110, 3, 2006, 365–388.

Voutsiadou, E., ‘Sponges: an historical survey of their knowledge in Greek antiquity’, Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom, 87, 2007, 1757-1763.

Γιατί μας κρύβουν ότι Μινωίτες ανακάλυψαν την Αμερική; Στο φως οι αποδείξεις (video)

Γράφει ο Σπύρος Μακρής Ειδικότερα όταν αυτά «δείχνουν» αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό στην Αμερική, σε μία χρονολογική περίοδο που «υποτίθεται» δεν θα μπορούσε να συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Όμως, όσο και αν δεν θέλουν να το παραδεχτούν, ο Κολόμβος δεν ανακάλυψε την Αμερική.
Οι Μινωίτες το έκαναν πρώτοι. Ίσως ήδη πριν από 4000 χρόνια.
Δείτε το εκπληκτικό αρχαιολογικό υλικό που φέρνει στο φως ο J Hutton Pulitzer.

 

Αν και, δυστυχώς, το video που ακολουθεί δεν έχει ελληνικούς υπότιτλους, έχει ενδιαφέρον να το παρακολουθήσετε καθώς πρόκειται για ευρήματα και πληροφρίες που σπάνια κυκλοφορούν και που, ίσως, δεν θα ξαναδείτε ποτέ…

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΟΥ ΕΚΛΕΨΕ 6.960 ΤΟΝΟΥΣ ΧΡΥΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΙΝΗΤΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ (ΣΠΙΤΙΑ – ΑΚΙΝΗΤΑ – ΧΩΡΑΦΙΑ – ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ).

Από το 1904 που δημιουργήθηκε η τράπεζα μέχρι το 1922 που έγινε η καταστροφή της Σμύρνης είχε περυσυλλέξει η τράπεζα αυτή το 90% του πλούτου των Ελλήνων του Λεβάντε. Αλεξάνδρεια, Ιεροσόλυμα, Μυτιλήνη, Θεσσαλονίκη, Σμύρνη , Κωνσταντινούπολη. Είχε υποκαταστήματα παντού. Επίσης υποκατάστημα στο Βερολίνο στη Γερμανία. Σε αυτά τα 19 χρόνια η Μικρασιατική Καταστροφή ήταν δημιούργημα των Χαζάρων. Δέν είναι ώρα να το αναλύσουμε ιστορικά. Να θυμάστε όμως πως ο Ελληνισμός της Ιωνίας είχε παρουσία στο χώρο αυτό πάνω από 5000 χρόνια. Η Τροία ήταν Ελληνικός χώρος και η Περσία ήταν Ελληνικός χώρος. Έτσι λοιπόν ένας πολιτισμός που ήταν στον χώρο αυτό για χιλιάδες χρόνια ξεριζώθηκε με εκείνη την κατάπτυστη συνθήκη μέσα σε διάστημα 2 η 3 ετών. Σκοπός "να ιδιοποιηθούμε" αυτό το τεράστιο απόθεμα χρυσού και τον πλούτο των Ελλήνων της Μεσογείου οι οποίοι άν ενθυμίστε την εποχή εκείνη ήταν η πλουσιοτέρα ομάδα σε όλο τον πλανήτη . Να σκεφτείτε ότι μόνον το υποκατάστημα της Αιγύπτου δήλωνε κέρδη ετησίως από ένα έως ενάμιση εκατομμύρια χρυσά Γαλλικά Φράγκα από ένα υποκατάστημα. Η ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης είχε 5800 εργοστάσια Ελληνικής ιδιοκτησίας. Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα υπήρχαν μόνο 450. Όταν με διαταγή του Μπέη της Σμύρνης οι Τσετσένοι άρχισαν να σφάζουν τους Έλληνες πήγαν όλοι και κατέθεσαν τους τίτλους ιδιοκτησίας των εργοστασίων τους και των σπιτιών τους και των περιουσιών τους στην τράπεζα της Ανατολής διότι προβαλλόταν πάντα ως Ελληνική τράπεζα διότι και η Εθνική εθεωρούντο Ελληνική τράπεζα. Δεν ήξερε κανένας ότι την εποχή εκείνη η τράπεζα εκείνη ανήκει στους Χαζάρους. Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος λεγόταν τυπικά "της Ελλάδος " ασχέτως αν το βγάλαμε πριν από 2-3 χρόνια. Επειδή η Ανατολή ήταν θυγατρική της Εθνικής οι Έλληνες υπενόησαν πως και αυτό Ελληνικό Ίδρυμα είναι. να σκεφτείτε ότι σήμερα ακόμα η Εθνική τράπεζα συλλέγει τεράστια ποσά από τίτλους ιδιοκτησιών των Ελλήνων της Σμύρνης. Διότι δεν βρέθηκε ποτέ ο κάτοχος επειδή ή σφαγιάσθηκε από τους Τσετσένους ή βρίσκετε στο βυθό του Αιγαίου μαζί με τις μετοχές της Ανατολής. Όταν αποφάσισε το 1931-2 να πουληθεί η τράπεζα της Ανατολής. Ήταν αδύνατον να βρεθεί πλειοψηφικό πακέτο μετοχών για να γίνει γενική συνέλευση. Προσπάθησαν 4 φορές να κάνουν γενική συνέλευση για να πωληθεί δήθεν η Τράπεζα της Ανατολής στην Εθνική Τράπεζα και δεν μπορούσαν να κάνουν συνέλευση επειδή ήσαν λιγότεροι από το 46% όλες οι άλλες μετοχές είχαν εξαφανιστεί. Δεν θέλω να σας πω τι έχει γίνει ιστορικά έκτοτε. Ούτε τα 600 δις έχουν να κάνουν με την τράπεζα της Ανατολής που εχει καταθέσει ο Αρτέμης Σώρρας για την εξαγορά του Ελληνικού Χρέους. Αυτή είναι η πραγματική ιστορία. Η ιστορία που διδάσκεστε εσείς είναι η ιστορία που θέλουν οι Χαζάροι να ξέρετε. Όταν λοιπόν το 1932 υποτίθεται πως απορρόφησε η Εθνική την Τράπεζα της Ανατολής υπήρχε ένα κεφάλαιο το οποίο ήταν κεφάλαιο εφεδρικό που ήταν γύρω στα 580 εκατομμύρια χρυσά Γαλλικά Φράγκα. Το κάθε ένα χρυσό Γαλλικό Φράγκο ζυγίζει 8 γραμμάρια, άρα τα 580.000.000 χρυσά Γαλλικά Φράγκα ζυγίζουν (580.000.000 x 8γρ = 4.640.000.000γρ = 4.640.000 κιλά) 4.640 τόνους χρυσού. Αυτό σύμφωνα με το συμβόλαιο πωλήσεως δεν μετεβιβάσθει στην Εθνική . Κατετέθει σε έναν αλληλόχρεο λογαριασμό με επιτόκιο 7,25% και θα διαμοιραζόταν ισσοπόσως στους μετόχους οι οποίοι χάριν ευκολίας συμφώνησαν να πάρουν άλλο ποσό 150 δραχμές έναντι της κάθε μετοχής μέχρις ότου γίνει η εκκαθάριση. Επομένως να θυμάστε δύο πράγματα. Το αποθεματικό κεφάλαιο δεν μεταβιβάσθει διά του συμβολαίου προς την Εθνική. Προσετέθει δε στο αποθεματικό όλα εκείνα τα κεφάλαια χρήσεων '32, '33, '34, '35 και '36. Το ποσόν το οποίον έφτασε τον Δεκέμβριο του '36 υπήρχαν κατατεθιμένα στην Εθνική Τράπεζα 870 εκατομμύρια χρυσά Γαλλικά φράγκα από την τράπεζα της Ανατολής. Σύνολο 6.960 τόνοι χρυσού.

Αυτήν την ποσότητα χρυσού την πλήρωσαν οι Έλληνες της Μ. Ασίας, 4.000.000 με την ζωή τους και 2.000.000 ξεριζωμένοι πρόσφυγες από τις πατρογονικές εστίες τους.



Και τότε αλλά και έως σήμερα ειδικός όρος στο άρθρο 26 του καταστατικού της Εθνικής μόνιμος αντιπρόεδρος με δικαίωμα εκτελεστού (δηλαδή ασκεί διοίκηση) είναι ο εκάστοτε Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος. Για το αίμα των θυμάτων ποιος θα λογοδοτήσει;;;




Πηγή : http://spametadesma.blogspot.gr/

Η μεγάλη μορφή που ανέδειξε η Αιτωλική Συμπολιτεία υπήρξε ο Αγέλαος από τη Ναύπακτο. Διακρινόταν για τη μεγάλη πολιτική οξύνοια και διορατικότητα, καθώς και για το φιλειρηνικό του πνεύμα!
Δεν είχε την τύχη να γράψει γι' αυτόν κάποιος αμερόληπτος ιστορικός. Ο Πολύβιος ήταν αρνητικά τοποθετημένος απέναντι στους Αιτωλούς, αλλά παρ' όλα αυτά ο Αγέλαος παρουσιάζεται μέσα απ' τα γραπτά του Πολυβίου, σαν σπουδαία πολιτική και στρατιωτική προσωπικότητα.
Το 217 π.Χ. ο Αγέλαος πρωτοστάτησε στη σύναψη ειρήνης στη Ναύπακτο, μεταξύ των Αιτωλών και των Αχαιών.
Εκείνη την περίοδο ο Φίλιππος E' της Μακεδονίας έκρινε πρόσφορη για να επιτεθεί εναντίον της Ιλλυρίας κα Ιταλίας. Γι' αυτό προσπάθησε να επιβάλει την ειρήνη μεταξύ των εμπόλεμων Αιτωλών και Αχαιών. απελευθέρωσε αμέσως τον Ναυπάκτιο Κλεόνικο, άνδρα με πολλές ικανότητες, τον οποίο κρατούσαν αιχμάλωτο οι Αχαιοί και τον έστειλε να μεταφέρει προτάσεις ειρήνης στους Αιτωλούς.

Οι Αιτωλοί δέχτηκαν να γίνει διάσκεψη των αντιπάλων στη Ναύπακτο. Η συνάντηση έγινε στη θέση "Κοίλα της Ναυπάκτου", βορειοδυτικά της πόλης και σε απόσταση από αυτήν είκοσι σταδίων. Στη διάσκεψη ακούστηκαν πολλές ομιλίες από όλες τις πλευρές, τις οποίες ο ιστορικός Πολύβιος παραλείπει ως μη άξιες λόγου. Αναφέρει μόνο ως σπουδαία τη δημηγορία του στρατηγού Αγέλαου για τις πατριωτικές της παραινέσεις για αλληλεγγύη, ενότητα και ομόνοια, μπροστά στον επερχόμενο ρωμαϊκό κίνδυνο.

«Το καλύτερο που θα μπορούσαν να κάνουν οι Έλληνες» είπε «θα ήταν να μην πολεμούν μεταξύ τους, αλλά να χρωστούν μεγάλη χάρη στους Θεούς, και αν δίνοντας τα χέρια, όπως γίνεται συνήθως, όταν πολλοί μαζί θέλουν να περάσουν το ίδιο ποτάμι, ενώνονταν μεταξύ τους και έσωζαν έτσι από τις επιθέσεις των βαρβάρων τους εαυτούς τους και τις πόλεις. Αλλά αν αυτό δεν μπορεί να γίνει, θα έπρεπε, τουλάχιστον στις σημερινές περιστάσεις, να συμφωνήσουν μεταξύ τους, στρέφοντας την προσοχή τους στα γεγονότα που συμβαίνουν τώρα στη Δύση (Ιταλία) γιατί δεν χρειάζεται να έχει ασχοληθεί κανείς πολύ με την πολιτική, για να καταλάβει ότι είτε οι Καρχηδόνιοι νικήσουν τους Ρωμαίους, είτε οι Ρωμαίοι νικήσουν τους Καρχηδόνιους, οι νικητές δεν θα περιοριστούν μόνο στην Ιταλία και στη Σικελία, αλλά θα έλθουν εδώ και θα επεκτείνουν την κυριαρχία τους πέρα του πρέποντος. Γι’ αυτό λοιπόν, πρέπει όλοι να καιροφυλακτούν και ιδιαίτερα ο Φίλιππος. Αυτό σημαίνει, ότι πρέπει να σταματήσει να φθείρει τις δυνάμεις των άλλων Ελλήνων πολεμώντας εναντίον τους και κάνοντάς τους εύκολη λεία των επιτιθέμενων, αλλά αντίθετα να φροντίζει εξίσου για όλους, σαν να ανήκει όλη η Ελλάδα στον ίδιο. Γιατί μόνο έτσι θα έχει την εύνοια και ακόμα την υποστήριξή τους σε κάθε ξένη επιβουλή. Έπειτα εκείνος που θα θελήσει να επιτεθεί εναντίον του θα διστάσει να το πράξει, αν γνωρίζει ότι οι άλλοι Έλληνες είναι με το μέρος του…».

Στο βασιλιά της Μακεδονίας συνέστησε επίσης να στρέψει τη δραστηριότητά του στη Δύση, γιατί δεν θα ήταν καθόλου απίθανο στην κατάλληλη περίσταση να επεκτείνει την κυριαρχία του και εκεί. Η παρούσα περίσταση, είπε, είναι κατάλληλη για την πραγματοποίηση αυτής της ελπίδας. Τον συμβούλεψε ακόμα, τυχόν διαφορές του με τους άλλους Έλληνες, να αναβάλει για αργότερα, όταν δηλαδή δεν θα υπήρχε εξωτερικός κίνδυνος. «Γιατί αν ποτέ» είπε «τα νέφη της Δύσης έρθουν στην Ελλάδα, πολύ φοβούμαι ότι, χωρίς να το θέλουμε, θα σταματήσουμε να φιλονικούμε μεταξύ μας, ή να συμβιβαζόμαστε όπως τώρα. Τότε θα παρακαλούμε τους Θεούς να μας δώσουν και πάλι την ελευθερία να ρυθμίζουμε τις διαφορές μας μόνοι μας, όποτε θέλουμε-αλλά θα είναι πολύ αργά»

Η διάσκεψη της Ναυπάκτου ήταν το τελευταίο πανελλήνιο συνέδριο που έγινε στην ελεύθερη Ελλάδα. Η εμπνευσμένη ομιλία του Αγέλαου προκάλεσε βαθιά απήχηση, ώστε ο κάθε σύνεδρος φεύγοντας από τη Ναύπακτο μετέφερε στη πατρίδα του το πολύτιμο δώρο της ειρήνης. Οι Αθηναίοι τίμησαν τον Αγέλαο για την σπουδαία συμβολή του στην εδραίωση της ειρήνης και τον ανακήρυξαν στρατηγό τους. Αργότερα όμως, καθώς γίνεται με όλους τους μεγάλους άνδρες στο τέλος, τον κατηγόρησαν, πως δήθεν τους στέρησε όλες τις εξωτερικές ωφέλειες και ελπίδες για το μέλλον, εφ’ όσον είχε συνάψει ειρήνη, όχι με μερικούς, αλλά με όλους τους Έλληνες. Ο βαρυσήμαντος λόγος του Αγέλαου και οι προτροπές του για ειρήνη είναι μία μεγάλη στιγμή του Ελληνισμού της αρχαιότητας.Δυστυχώς οι φόβοι του επαληθεύτηκαν. Δεν πέρασαν είκοσι χρόνια και οι Ρωμαίοι πάτησαν στην σπαρασσόμενη από εμφυλίους Ελλάδα...

martino.gr
konstantinosdavanelos.blogspot.com/

ΠΗΓΗ: http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2015/04/blog-post_72.html

martino.gr
konstantinosdavanelos.blogspot.com/

ΠΗΓΗ: http://autochthonesellhnes.blogspot.gr/2015/04/blog-post_72.html